[adrotate group=”9″]
Wykład gospodarczy Jacka Rosakiewicza.
Wykład zorganizowany przez stowarzyszenie Fides Et Ratio.
Materiał z 2011 roku
| Zasady demokracji finansowej przedstawione w 15 punktach. |
| 1. W efekcie promowania parytetu złota w teorii pieniądza, w ekonomii XIX i XX wieku, (do roku 1976), wielu współczesnych ekonomistów nie potrafi prawidłowo odróżnić kredytu od emisji pieniędzy. |
| 2. Pojęcie emisji pieniędzy, będącej przywilejem narodowych banków centralnych (np. NBP), zostało zastąpione zaciąganiem długów; długu publicznego (np. obligacje) i długów prywatnych (kredyty). |
| 3. Pieniądz w kapitalizmie od przynajmniej dwustu lat emituje się jako dług, a nie jako pełnowartościowy środek płatniczy, którego nie trzeba zwracać. |
| 4. To zafałszowanie ekonomii skutkuje nieustannym deficytem budżetowym. |
| 5. Od 1976 roku (demonetyzacja złota przez MFW)podejście to jest anachroniczne i można je zastąpić inną teorią, lepiej dostosowaną do potrzeb człowieka i gospodarki. |
| 6. Upieranie się przy starych rozwiązaniach stanowi po prostu błąd metodologiczny i owocuje “schładzaniem gospodarki” poprzez tzw. “brak pieniądza”. |
| 7. Pierwszą zasadą demokracji finansowej jest precyzyjne rozróżnienie pomiędzy kredytem a emisją i powrót do emisji narodowych pieniędzy Pro Publico Bono. |
| 8. Jest to uzdrawiający zabieg oraz perspektywa rozwoju ekonomii ukierunkowanej na zaspokojenie słusznych potrzeb człowieka i jego gospodarki. |
| 9. Okazuje się, że łatwe przekształcenie równań znanych w ekonomii od dwustu lat może być zastosowane do uzasadnienia i obliczenia wielkości emisji, mającej pokrycie w przyroście produkowanych towarów i świadczonych usług. |
| 10. Te nowo-wyemitowane pieniądze nie stają się własnością prywatnych osób, ludzi najbogatszych, jak to się dzieje przy oprocentowaniu, ale mogą zostać przeznaczone na dofinansowanie najuboższych, zgodnie z obowiązującą od setek lat praktyką – jest to druga zasada demokracji finansowej. |
| 11. Trzecia zasada to rozwój gospodarki i bankowości bezodsetkowej, która nie niszczy gospodarki, bowiem zysk z oprocentowania pieniędzy nie konkuruje tutaj z zyskiem uzyskanym w trakcie normalnego gospodarowania. |
| 12. Zysk banku jest możliwy, wyłącznie dzięki zwiększeniu mocy gospodarki realnej i zaspokojeniu potrzeb ludności, która dysponuje pieniądzem z emisji Pro Publico Bono. |
| 13. Tak oto demokracja finansowa wprowadza harmonię i porządek tam gdzie oprocentowanie pieniądza siało społeczne spustoszenie. |
| 14. Dla ekonomisty wykształconego według wzorów liberalizmu i neoliberalizmu, jest to postawienie ekonomii na głowie; coś w rodzaju “przewrotu kopernikańskiego” w ekonomii. |
| 15. Oprocentowanie (lichwa) zostaje zdetronizowane na korzyść prostej (bezodsetkowej) emisji pieniądza Pro Publico Bono, będącej sposobem monetyzacji przyrostu dóbr. |
Facebook Comments
